Sprookjes in het leven van alledag
Door Wim van der Beek
KAMPEN- De verleiding is groot om een vergelijking te maken tussen het werk van Lydia Roelofsen en de grafische kunst van de Duitse Expressionisten die begin vorige eeuw nieuwe impulsen gaven aan de verbeelding van de mens. De overeenkomsten tussen het werk van de kunstenares die vorig jaar afstudeerde aan de kunstacademie in Kampen en dat van illustere voorgangers als Beckmann, Kirchner en Kollwitz is evident.
Ondanks die verwantschappen is het werk van Lydia Roelofsen in alle opzichten eigentijds. De titel verraad een autobiografische inslag. Die suggestie wordt bewaarheid in de alledaagse taferelen die de kunstenares ons voorschotelt. Toch gaat zij verder dan het verbeelden van de waarneembare werkelijkheid. Het imaginaire gehalte van haar werk is groter dan het lijkt. Sprookjesachtige elementen infiltreren bijna ongemerkt in de realiteit van alledag. De beeldtaal van Roelofsen is helder en eenvoudig. Een vrouw met een varken, een vrouwenhoofd in een regen van bladeren, ludieke kleine prentjes waarin het verhaal van dagelijkse beslommeringen en bezigheden wordt verteld. Jezus tussen de korenaren een backpacker op pad, een huiselijk tafereel met keukenvloer en aanrecht als decor, een portret van een punker en andere onschuldige taferelen passeren de revue.
STRIP
Lydia Roelofsen is geen graficus pur sang. Zij schildert en tekent eveneens. Naast het tekenachtige karakter van haar werk, valt de verhalende inslag op. Toch blijft ze op gepaste afstand van kinderboek illustratie en stripverhaal. Zelfs in de houtsnede ‘Een blauwe dag’ blijft het onderscheid tussen autonome beeldenreeks en stripverhaal bestaan. De toegevoegde tekstfragmenten maken het geheel niet begrijpelijker maar refereren wel aan de gebeurtenissen in de beeldenreeks. Ook in enkele schilderijen combineert Roelofsen woord en beeld zonder dat er sprake is van hiërarchie. In één van haar gemengde technieken zweven woorden als ‘maan’, ‘ontdekkingen’, ‘nacht’, ‘lalala’, en ‘live’ zonder duidelijk causaal verband rond een vrouwenfiguur die is samengesteld uit een blauw bovenlichaam en een rood onderlichaam. De relatie tussen woord en beeld blijft grotendeels onopgehelderd.
In haar mixed media op papier combineert Roelofsen onder meer gouache en krijttekening, terwijl enkele houtsneden op flinterdun textiel zijn afgedrukt; een vrij ongebruikelijke beelddrager voor grafische kunst. De kunstenares lijkt daarmee te willen onderstrepen dat zij geen enkel middel onbenut laat. Elk uitdrukkingsmiddel is gepermitteerd als de expressiedrang daarom vraagt.
“Het Meisje met de Bolle Kuiten’; grafiek, tekeningen en schilderijen van Lydia Roelofsen.
Grafiekgarage, Hofstraat 120 Kampen 20-9 t/m 18-10-2003
Verschenen in het nieuw Kamper dagblad oktober 2003